Posługa kapłańska wcale nie musi wiązać się z koniecznością życia w ubóstwie. Wskazuje się, iż księża z roku na rok żyją coraz lepiej. Przede wszystkim jest to jedna z nielicznych grup, których usługi są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych. Zamiast tradycyjnej daniny w wysokości 18% odprowadzają oni zryczałtowany podatek raz na kwartał. Jego wysokość jest bardzo niska, bowiem wynosi zaledwie kilkaset złotych. Jedynie kapłani pełniący posługę w największych parafiach zobligowani są do opłacania wyższych podatków.
Na ogół jednak wypełnienie jednej usługi sakralnej pokrywa należność. Dlatego słusznie wskazuje się, iż preferencja ta wydaje się być zbyt daleko idąca. Jednocześnie nie sposób odpowiedzieć na pytanie, ile zarabia ksiądz. Wynika to z faktu, że zarobki duchownych są nieewidencjonowane. Żaden kapłan nie musi prowadzić podatkowej księgi przychodów i rozchodów, jak również wypełniać deklaracji podatkowych. Sprawia to, że zarobki księży owiane są tajemnicą i tylko oni wiedzą, jaką płacę otrzymują.
W zależności od tego, jak bardzo zamożni są ludzie w konkretnej parafii, płaca księża może wynosić od kilku do nawet kilkunastu tysięcy złotych. Sprawę kapłanom ułatwia fakt, iż nie są oni obowiązani do płacenia składek na ubezpieczenia społeczne. Państwo polskie utworzyło specjalny fundusz celowy, którego środki służą pokrywaniu należności kapłanów na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Innymi słowy, księża uzyskują czysty dochód, od którego nie są odprowadzane żadne daniny natury publicznoprawnej.
Warto mieć na uwadze, iż zarówno w sektorze gospodarki narodowej, jak i w firmach prywatnych od kwoty brutto wynagrodzenia dokonywane są liczne potrącenia. Sprawia to, że pracownicy takich zakładów są zdecydowanie mniej uprzywilejowani niż księża. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, iż to sam kapłan dyktuje, jaką kwotę pobiera za danego rodzaju usługę sakralną. Niejednokrotnie dochodzi w tej sytuacji do nadużyć. Tym samym wydaje się być niezbędne wprowadzenie odpowiednich mechanizmów kontroli państwowej nad działalnością duchownych.
Kapłani, po zakończeniu posługi, otrzymują emeryturę bezpośrednio z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Należy wskazać, iż kwoty, które opłacane są z specjalnego funduszu kościelnego, są na tyle znaczne, że wysokość emerytury umożliwia kapłanom prowadzenie spokojnego trybu życia aż do samej śmierci. Już w seminarium młodzi kapłani uzyskują pełen wikt i opierunek na koszt kurii. Środki te pochodzą bezpośrednio z comiesięcznych danin, które pobierane są w każdym kościele w Polsce.
Młodzi kapłani tuż po święceniach zostają wikariuszami. Nie mają oni jeszcze pełnego prawa do tacy kościelnej, jednakże z powodzeniem mogą świadczyć usługi sakralne takie jak pogrzeby, jak również mają możność udzielania ślubów. Zdarzają się sporadyczne sytuacje, gdzie w konkretnych parafiach ustanawiane są cenniki za takie usługi. Na ogół jednak gorliwi katolicy są na tyle ofiarni, że nie jest konieczne ich wprowadzanie.
Wielu księży otrzymuje również środki pieniężne z tytułu nauki religii w szkole
Przedmiot ten jest obowiązkowy dla dzieci w każdym wieku, co sprawia, że w każdej placówce edukacyjnej niezbędne jest zapewnienie pracy nawet kilku kapłanom. Jednocześnie jest to jedyny tytuł prawny, z którego księża odprowadzają składki na ubezpieczenie społeczne, jak również podatek w takiej samej formie jak wszyscy obywatele. Pozostałe przychody, jak już zostało wspomniane, nie podlegają jakiejkolwiek ewidencji. Sprawia to, że istnieje spore pole do nadużyć w tym zakresie.
Z uwagi na konieczność zapewnienia transparentności, wskazane byłoby zobowiązanie księży do prowadzenia ksiąg rachunkowych. W ich ramach powinny być uwzględniane wszystkie przychody pochodzące z danin. Tylko w ten sposób możliwe byłoby rzetelne opodatkowanie warstwy kapłańskiej, która – w ocenie wielu ludzi – korzysta z zbyt dużych przywilejów. Jednocześnie uzyskane przez budżet państwa należności z powodzeniem mogłyby wystarczyć na pokrycie wielu wydatków publicznych.
